• Auteur: Saeed Ajaib
• Uitgeverij: Self published
• Jaar uitgave: 2022
• Aantal pagina’s: 326
• ISBN: 978-9464519525
• Mijn rating: 4/5

Synopsis: (van website schrijver)

Hoe ver ga je voor een geliefde? Is er een grens waar je niet over gaat?

Khan heeft de fles verlaten, maar de onzichtbare ketens binden hem nog steeds. Angst gaat over in woede om dan te transformeren in pure razernij.

In de zoektocht naar zichzelf en naar een lang verloren geliefde, dreigt hij opnieuw zichzelf te verliezen.

Een samenwerking met oude vijanden lijkt onvermijdelijk.

Heiligt het doel de middelen?

https://www.saeedajaib.com/boeken

Review:

Na ‘Ontspoord’, het eerste deel van de Khan Ontrafeld trilogie (zie mijn review via de link in volgende alinea), neemt Saeed Ajaib ons hand vast om nog iets dieper in ‘De Kloof’ door te dringen. In donkere steegjes en langs kleine en de grootste criminelen zoeken we onze weg door het doolhof dat de duistere krochten zijn die we ‘De Kloof’ noemen. Tegelijk zitten we ook in Rehza Khans hoofd dat even donker en duister lijkt als de plaats waar hij woont. Maar er zijn een aantal lichtpuntjes: hij weet sinds kort dat zijn verdwenen dochter Nora nog leeft en hij is bezig zijn drankverslaving aan te pakken… maar terwijl hij op zoek gaat naar een spoor van Nora moet hij tegen de drankduivel steeds blijven vechten…

https://looneybooks79.blog/2022/03/11/boek-review-ontspoord/

Het leuke aan de boeken van Saeed Ajaib (iets wat ik waarschijnlijk ook in mijn review van ‘Ontspoord’ vermeldde) is hoe filmisch Saeed zijn verhalen schrijft en opbouwt. Ontketend is Saeeds versie van Gotham mocht Quentin Tarantino een Batman film regisseren.

In een heel vlot geschreven verhaal vertrekt Saeed waar hij ons achterliet in Ontspoord en zet het verhaal verder alsof hij nooit gestopt is met vertellen. En we bevinden ons opnieuw in een strijd tussen arm en rijk, dominantie en submissie, tussen De Kloof en ‘t Kapitaal… deze beide stadsdelen in deze fictieve stad vertegenwoordigen het goed en kwaad en hoewel ‘t Kapitaal de plek lijkt waar deze stad wordt geregeerd, blijkt er toch een organisatie te zijn die eigenlijk (via de Onderwereld) baas speelt over alles en iedereen: Het Syndicaat. En iets zegt me dat deze organisatie nog een grote rol te spelen heeft in deel 3 van de Khan trilogie.

Het andere leuke in de boeken van Saeed zijn de ironie waarmee hij het schrijft. Als je een gevangenis ‘Castelet’ noemt (Kasteel) dan voel je hoe hij zijn lezers een glimlach op de lippen wil laten toveren. Ironie ook in een oord van verderf te laten doorgaan ik een huis gods: De Kathedraal, met de kardinaal en wulpse nonnen als leiders en begeerders. Het voelt allemaal aan alsof Saeed een graphic novel beschrijft (deze verhalen zouden trouwens goed dienen als graphic novel!). Toen ik het uitlas was ook mijn eerste gedachte: ik wil een spin off zien met de kardinaal als hoofdpersoon. Zijn verhaal boeit me uitermate waar hij vandaan komt. (Tip, Saeed)

En we krijgen in dit boek een aantal terugkerende personages maar vooral krijgen we een heel belangrijk ‘nieuw’ personage, Nora. Khans dochter komt op de proppen. Haar situatie voelt heel cringe maar is zo belangrijk voor dit verhaal (en je wenst niemand(!) haar situatie toe! De vraag is of Khan haar zal kunnen redden? Zeker nu hij worstelt met het feit dat hij net gestopt is met drinken. Kan hij de zoektocht naar zijn dochter aan én een alcoholverslaving verslaan?

Kortom: een heel donker verhaal maar met een hoopvolle toets, comic book quality maar mocht Tarantino zich in de regiestoel zetten, humor en ironie en een aantal heel donkere personages die het verhaal kleuren.

Ware het niet dat Saeeds dochter zijn ‘number one fan’ is, had ik zeker die titel op mezelf genomen, maar ik geef die graag af (family first) 😉