- Schrijver: Saeed Ajaib
- Uitgeverij: zelf publicatie
- Jaar van uitgave: 2022
- Aantal pagina’s: 251
- ISBN: 978-9464519501
- Mijn rating: 4/5

Korte inhoud: (volgens website schrijver)
Privédetective Rehza Khan wordt geplaagd door verdriet, verlies en verslaving. Om zijn brood en vooral drank te verdienen neemt hij enkel de simpelste zaken aan in zijn praktijk die gehuisvest is in de Kloof, een schamele wijk die genegeerd wordt door de rest van de stad.
Op een dag krijgt hij een dossier voorgeschoteld dat een persoonlijke snaar raakt en het uiterste van zijn bekwaamheid zal testen. De grote enveloppe geld die ermee gepaard gaat, is onweerstaanbaar.
Terwijl hij worstelt met zijn innerlijke demonen, komt hij snel tot de conclusie dat deze zaak niet is wat het lijkt.
Recensie:
Toen de schrijver Saeed Ajaib me aansprak met de vraag of ik zijn boek wou lezen, nam ik dat aanbod met alle graagte aan.
Het verhaal over een privé detective, die kampt met zijn eigen demonen na de verdwijning van zijn dochtertje Nora, sprak me wel aan. Als Khan, die intussen door zijn drankzucht zijn job als detective niet echt naar behoren meer uitvoert, dan toch een nieuwe zaak aangeboden krijgt kan hij deze niet weigeren, al was het maar voor het geld.
Maar al gauw blijkt dat er iets duister schuilt achter de zaak, hij moet op zoek naar Tess die bij haar tante verdween. Dankzij allerlei omzwervingen komt Khan dan ook het een en ander te weten en wordt hij zelf bedreigd door een aantal maffiose figuren.
In een fictieve stad (met verwijzinging naar Oostende, de heimat van Saeed), die zo uit een strip als Batman of Dick Tracy kan komen, woedt er een hevige strijd tussen zij die niks hebben (de Klovers) en zij die alles hebben (die van’t Kapitaal) en Khan komt middenin dit woelig gevecht terecht.
Als ik een boek lees, ben ik altijd heel visueel en zie ik de personages en scenes voor me en toen ik begon deze ‘Crime Noir’ te lezen zag ik een jonge Bruce Willis in een zwart-wit verhaal ronddraven maar al gauw kwam het kleur naar boven en zag ik plots al een soort van Sin City-alike versie opduiken waar het zwart-wit doorspekt werd met het rood van bloed.
Een heel aangenaam te lezen debuut van Ajaib. Benieuwd waar delen 2 (Ontketend) en 3 naartoe gaan!

Geef een reactie