Boek recensie ‘De Onzichtbaren’

  • Auteur: Roy Jacobsen
  • Uitgeverij: De Bezige Bij (Standaard Uitgeverij)
  • Jaar uitgave (NL): 2020
  • Oorspronkelijke titel: De Usynlige (2013)
  • Serie: Ingrid Barrøy kroniek
  • Aantal pagina’s: 252
  • Vertaling: Paula Stevens
  • Cover ontwerp: Moker Ontwerp
  • ISBN: 978-9403157313
  • Mijn rating: 3,5/5

Synopsis:

Op een eiland vlak voor de adembenemende kust van Noorwegen groeit Ingrid Barrøy op. Het ruwe eilandleven verloopt volgens zijn eigen wetten, met zware winters en heldere zomers. Een leven dat, net als het landschap zelf, van een grootse, broze schoonheid is, met in de verte de rest van de wereld. Ingrids vader droomt ervan een kade te bouwen die hen verbindt met het vasteland, maar zo dicht bij de rest van de wereld zijn blijft niet zonder gevolgen. Haar moeder heeft haar eigen dromen: meer kinderen, een kleiner eiland, een ander leven. En er blijft altijd één vraag die Ingrid haar nooit mag stellen. Wanneer Ingrid oud genoeg is, wordt ze naar het vasteland gestuurd om voor een van de rijke families aan de kust te werken. Maar dan gebeurt er iets tragisch en moet ze noodgedwongen terugkeren naar de plek die ze dacht achter zich gelaten te hebben.

https://www.debezigebij.nl/boek/de-onzichtbaren/

Review

Ik moet toegeven: dit boek heb ik gekocht op basis van de prachtige cover, ontworpen door Moker Ontwerp. Intussen hebben zij de ganse reeks al voorzien van dergelijke mooie parels van covers die heel mooi staan in mijn boekenkast…

Het verhaal, een Noorse familie die op een eiland woont in het hoge Noorden, waar het leven hard is en af hangt van het weer en de grillen van de natuur, sprak me ook heel hard aan toen ik dit boek zag liggen in de winkel, vandaar dat ik het kocht, om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen. En het is ook een heel goed uitgangspunt voor een intens verhaal maar jammer genoeg komt dit niet zo heel hard over, louter door de schrijfstijl die heel koel en feitelijk is.

Het ontbreekt heel hard aan emoties in dit boek, niet zozeer van de personages maar wel door de schrijver die zijn lezers precies een artikel (een verslag of reportage) voorschotelt over deze familie en het eiland waar ze op wonen. Ik kreeg niet de krop in mijn keel als er iets erg gebeurde of werd ook niet van mijn sokken geblazen door het verhaal in dit boek. Het blijft heel oppervlakkig gedurende het ganse verhaal.

Ik vraag me af of Jacobsen hiermee de afstand van de eilandbewoners wil illustreren of symbolisch wil aantonen op deze manier dat het leven een aaneenrijging is van teleurstellingen en daardoor de hoofdpersonages geen echte emoties durven tonen en als die er wel al zijn, ze deze zo snel mogelijk moeten doorslikken en verder moeten gaan met hun leven…

Niettegenstaande dit leest het vlot, het is met zijn 252 pagina’s dan ook geen turf. Ingrid, het hoofdpersonage van alle vier de boeken in de reeks (boek 4 is tot op vandaag nog niet vertaald in het Nederlands), kan wel nog een boeiend personage worden in de reeks want zij draagt dit verhaal echt wel! We volgen haar dan ook van geboorte tot een stuk in haar tienerjaren in dit boek, maar haar verhaal is zeker nog niet af. Zoveel is duidelijk! Vandaar dat ik zeker de twee andere boeken die momenteel in het Nederlands verkrijgbaar zijn ook zal lezen… en nogmaals, die covers zijn 🙌👌

Verwacht geen spannende Scandi-krimi maar een verhaal over een familie dat het leven op een eiland, geïsoleerd van de buitenwereld die enkel met een boot bereikt kan worden, met al zijn grillen en beproevingen moet leren omgaan. Het speelt zich ook af aan het begin van de twintigste eeuw (dit is vooral duidelijk als er sprake is over een ‘Europese’ oorlog, die verwijst naar WO I)

Wat heel mooi en duidelijk naar voren komt in het verhaal is wel hoe hard het leven is, als eilandbewoner die afhangen van de visvangst, koude winters en warme maar korte zomers en hoe vader Hans (en na diens dood, de zoon Lars) hun inkomen kunnen blijven garanderen. Het aanmaken van een aanlegsteiger is hiervan nog maar het begin…

Een vlot te lezen verhaal maar met gebrek aan emoties… Ik zal het geen lege schelp noemen (daarvoor zit er genoeg verhaal in) maar het had zeker beter gekund.

Review Witte Zee (boek 2): https://looneybooks79.blog/2022/09/15/boek-recensie-witte-zee/

Review Ogen van de Rigel (boek 3): https://looneybooks79.blog/2022/09/16/boek-recensie-ogen-van-de-rigel/

Book 1 in the Barrøy saga: The Unseen by Roy Jacobsen

The stunning cover by @mokerontwerp made me fall in love with this book, before I read it. The book is good but I felt it lacked some emotional impact. It felt like Jacobsen wrote a report about a family living on an island in northern Norway and its hardships (weather and human). Of course there is a sense of isolation and distance, which can be easily found in the way it was written. I finished the book in one day so it’s a fast read. And it’s clear there is more to Ingrid’s story (the series consists of four books) so I plan on reading the second volume very soon! (I only hope there will be a little more emotion into its story)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: