- Auteur: Roy Jacobsen
- Uitgeverij: De Bezige Bij (Standaard Uitgeverij)
- Jaar uitgave: 2021
- Vertaald uit het Noors: Hvitt hav (2015)
- Vertaling: Paula Stevens
- Aantal pagina’s: 240
- Cover design: Moker Ontwerp
- Serie: Ingrid Barrøy reeks
- ISBN: 978-9403131412
- Mijn rating: 4/5
Synopsis:
Na het grote succes van de roman De onzichtbaren vervolgt Roy Jacobsen met Witte zee zijn epos over een Noorse familie die in de tumultueuze twintigste eeuw een bestaan probeert op te bouwen. In deze los te lezen roman gebruikt hij een nog groter canvas om het verhaal van de familie Barrøy te vertellen.
Noorwegen, 1944. Ingrid is alleen op Barrøy, het eiland dat haar familienaam draagt. De oorlog die tijdens haar jeugd woedde heeft plaatsgemaakt voor een nog ergere strijd en Noorwegen lijdt onder het juk van de nazi’s. Tijdens een zware storm spoelen de lichamen van een gezonken Duits oorlogsschip aan op de kust van het kleine eiland. Tussen de Duitse soldaten bevindt zich de nog levende Russische krijgsgevangene Alexander. Ingrid neemt hem mee naar huis en volledig onverwachts komt er tijdens deze koude wintermaanden een einde aan haar eenzaamheid. Maar op dat moment heeft Ingrid nog geen weet van wat zij zal moeten doorstaan om haar geliefde te beschermen tegen de Duitsers en de Noorse collaborateurs, en welke reis ze zal moeten maken, ver weg van het eiland.
Witte zee is het meeslepende vervolg op de internationale succesroman De onzichtbaren, en een ijzersterke vertelling over een buitengewone liefde tijdens de donkerste periode uit de geschiedenis van Noorwegen.
https://www.debezigebij.nl/boek/witte-zee/
Review:
Boek 2 in de Barrøy saga!
Maar de oorlog komt dichterbij als een hoop lijken van Duitse officieren en Russische krijgsgevangenen aanspoelen op Barrøy. Haar leven verandert plots heel drastisch, zeker als er een overlevende tussen de lijken aanspoelt. Alexander, een van de krijgsgevangenen, wordt door Ingrid verzorgt en samen brengen ze een winter door, en een romance ontstaat tussen beide. Maar als de lente komt, staat hun leven terug op het spel. Voor de volgende winter herbergt ze Alexander op een kleiner eilandje verderaf en ontwijkt zo vragen en inmenging van de inwoners van het vasteland, vooral de collaborerende commissaris. Maar dan gebeurt iets waardoor Ingrid haar eiland moet verlaten en ze Alexander kwijt geraakt.
Als ze daarna terug reist naar Barrøy stelt ze het eiland open voor vluchtelingen die haar helpen het eiland terug in zijn vroegere glorie te brengen, samen met Barbro. En ook Lars en Suzanne komen terug, elke met hun eigen kinderen. Het eiland raakt terug gevuld, al was het maar voor die ene zomer.
Ze mist wel Alexander, maar hij heeft haar toch met een geschenk achter gelaten… ze zal nooit meer alleen zijn!
Dit boek zit boordevol mooie taal, beschrijvingen van de mooie Noorse eilanden maar ook van de isolatie en de winterkoude die prachtig wordt beschreven. (Een aantal jaren geleden ben ik tijdens de winter naar de Lofoten eilanden geweest en hoewel het een prachtig land is, was ik geen fan van het isolement en het veraf zijn van de bewoonde wereld dus als Jacobsen dit beschrijft, voel ik me onmiddellijk terug gekatapulteerd naar die reis)
Dit boek voelt alvast veel beter aan als het eerste in de reeks, dit is veel minder een verslag dat hij afratelt en veel meer een roman met diepgang, emoties en vooral een sterke vrouw die haar leven in handen heeft en dan ook alles doet om de touwtjes in haar eigen handen te kunnen blijven houden. Haar ontmoeting met de Rus, Alexander, doet haar even wankelen en zet dat op het spel, omdat ze geborgenheid zocht vermoedelijk na zo lang alleen te zijn. Het opvangen van de kinderen, de vluchtelingen, geeft haar leven een nieuwe wending en een nieuw doel waardoor ze snel terug hervalt in haar controle houden van haar eigen leven.
Ik vermoedde wel al, na boek 1, dat er meer te vinden was in het personage Ingrid. En boek 3 ligt nu ook al klaar dus ik ben benieuwd waar haar wegen nu naartoe zullen leiden en wie haar zal begeleiden.
De Onzichtbaren ging vooral over Ingrids jeugd, Witte Zee over eenzaamheid, liefde en over levensdoelen. Ik ben er ook van overtuigd dat Ingrids verhaal, dat in vier boeken verschijnt, eveneens (en misschien zelfs beter) hadden gebundeld kunnen worden in één turf: een kroniek van een eiland(bewoner)! Vandaar dat ik de boeken ook na elkaar wil lezen (jammer dat boek 4 nog niet vertaald is en dat mijn Noors heel slecht is, om niet te zeggen onbestaand dus even geduld met andere woorden)
Jacobsens proza is fantastisch mooi en zorgt voor een vlot te lezen boek. Heerlijk als je de kille zeewind kan voelen, golven kan zien deinen, hoe je het zilte water van de zee bijna kan proeven, het krijsen van meeuwen en arenden haast kan horen en de zee met als zijn geheimen kan ruiken…
Review De Onzichtbaren (boek 1): https://looneybooks79.blog/2022/09/13/boek-recensie-de-onzichtbaren/
Review Ogen van de Rigel (boek 2): https://looneybooks79.blog/2022/09/16/boek-recensie-ogen-van-de-rigel/
Book 2 in the Barrøy saga: White Shadow.
It’s 1944, WWII is still raging and German nazis have occupied main land and the islands in Norway. Ingrid Barrøy is all by herself during a cold, harsh winter, on her island (bearing her last name) everyone still alive in her family has left the island. Loneliness hits hard, especially when a lot of dead bodies wash ashore on the island. Somewhere a ship has sunk. Among those bodies is one survivor, Alexander. He was a Russian prisoner on the sunken ship. She takes care of him and all of a sudden, she is no longer alone. But how long does this last because the Germans (together with collaborators) are on the way to her island, threatening her newly found happiness.
A much better story than the previous book, The Unseen. Beautifully written prose that catapults its readers to a windswept, sea sprayed, seagull cries filled, salty smell of an island somewhere up high North of Norway.
On to book 3: Eyes of the Rigel!
Looneybooks79 
Geef een reactie