• Bedenker/Illustrator/scenarist: Willy Vandersteen
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij (Strips)
• Jaar uitgave: 2021 (origineel: 1987)
• Aantal pagina’s: 48
• ISBN: 978-9002157424

Review:

Terwijl Hannes en Veerle hun wittebroodsweken beleven belegeren de Spanjaarden, onder leiding van Don Faderique, de Nederlandse stad Naarden. Een bode van Willem van Oranje (ook gekend als Willem, de Zwijger) wordt onderweg naar Naarden, met een brief van de prins om de bevolking aan te manen stand te houden, wordt achtervolgd door verraders uit de entourage van de prins. Maar de bode wordt geholpen door Tamme, Hannes en Veerle (die plots een fantastische boogschutter is).

Zij helpen de bode, die echter zwaar gewond is en zijn taak niet meer kan volbrengen, dus besluiten Tamme en Hannes zelf de brief te brengen. Veerle wil mee maar Hannes wil er niet van horen wegens te gevaarlijk. Onderweg stoppen de twee geuzen bij een herberg waar één van de verraders zit en aan de waardin vraagt de twee te laten vermoorden. Dit lukt echter niet en ze ontsnappen, met de hulp van Veerle die toch was gevolgd.

Eens in Naarden blijkt het Spaanse kamp nagenoeg leeg en blijkt dat ze de stad al zijn binnengedrongen met heel veel doden ten gevolge, en de stad die brandt. Hannes moet lijdzaam toezien.

Intussen komen Tamme en Veerle in contact met een waanzinnige vrouw, Soetkin. Haar angstaanvallen zijn onmogelijk te behandelen zonder hulp, dus nemen ze haar mee als de drie geuzen Naarden achter zich laten.

Terug thuis wordt Soetkin naar een gesticht gebracht. Op dat moment blijkt dat het leegstaande kasteel van Ravenstein terug bewoond is door (geusgezinde) graaf Hugo van Aldenberg en diens zus, Gerda. Onmiddellijk ontstaat er een rivaliteit tussen Gerda en Veerle, die later nog in ruzie zal ontaarden. Om deze ruzie te ontkrachten geeft de graaf een gordeltas aan Veerle.

Soetkin kan ontsnappen intussen uit het gesticht (dat blijkbaar een martelplek is voor vrouwen met psychische aandoeningen) en zij komt bij een alchemist terecht, Maldor. (Deze neemt de plaats wat in van Dostranamus uit de voorgaande albums en is het enige fantasie-element nog in dit album)

Vanaf nu merk je een andere toon in de strips, mede ook dankzij de realistischer settings en het wegvallen van de vele fantasierijke elementen zoals elfjes en Knullus bijvoorbeeld. Er is ook een verderzetting van de vreselijke strijd en menselijk verraad dat typisch lijkt uit de Spaanse overheersing en moordpartijen. (Hoe meer je leest over de strijd tussen katholieken en protestanten krijg je een duidelijk beeld dat er een smerig spel werd gespeeld)

Tussen al dit serieuze gedoe is er toch nog tijd voor enigszins wat humor in de albums en voor veel liefde tussen Veerle en Hannes. Dit zorgt voor een evenwicht ik het verhaal.

Ik ben halfweg de collectie van De Geuzen. Nog 5 albums te lezen nu.