• Auteur: Angelo Tijssens
• Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts
• Jaar uitgave: 2022
• Aantal pagina’s: 122
• Omslagontwerp: Nick Mattan
• ISBN: 978-9463937962
• Mijn rating: 5/5

Synopsis:

‘Die geur van natte kalk, die je kunt proeven op de achterkant van je tong, zal je nog vaak ruiken. Je zult nog zeker negen keer verhuizen. Alles wat je op dit moment bezit, zal je verliezen. Alles wat waardevol lijkt, zal verdwijnen. Sommige dingen zal je gaandeweg uit het oog verliezen, andere zal je heel bewust verpatsen om eten of sigaretten te kopen, nog andere zal je verbranden, weggeven, achterlaten. Je wil roepen maar dat gaat niet omdat er een hand om je keel zit.’ 

In zijn roman De randen toont scenarist en theatermaker Angelo Tijssens ons een kind dat wordt getekend door angst, een adolescent die zijn driften ontdekt en een man die geen liefde meer durft te vragen. In bezwerend proza laat Tijssens een heden zien dat wordt beheerst door een verleden. Daarmee schreef hij een overweldigend en ijzingwekkend debuut.

https://borgerhoff-lamberigts.be/boeken/de-randen

Review:

(Kleine waarschuwing op voorhand, deze review begint met een vloek. Zij die daar gevoelig aan zijn… 🤷‍♂️)

Godverdomme, dit boek is goed!

Ik geloof in mooie woorden, in indrukken en in een passie van een schrijver voor hetgeen hij wil vertellen en overbrengen. Dit debuut van Angelo Tijssens heeft dit allemaal: een passie voor woorden en indrukken!

Hoezeer weegt een verleden op je heden? Hoe hard is het om je liefde te tonen en te houden? Hoe moeilijk is het jezelf te aanvaarden?

Het hoofdpersonage in dit boek vertelt twee verhalen, enerzijds aan de hand van herinneringen en anderzijds via een ontmoeting van een oude bekende. De ontmoeting in het heden is met iemand waar hij als jongere mee experimenteerde, waar hij misschien zelfs gevoelens (liefde?) voor had en die hij na zoveel jaren, door toeval, terug kan ontmoeten. De ontmoeting doet herinneringen naar boven komen, niet alleen van zijn tijd met hem maar ook over zijn moeder. Een jeugd van alcohol, misbruik, pijn en vooral veel eenzaamheid. Maar die eenzaamheid verjoeg hij met de kerel, die hij jaren later terug ontmoet. Maar is dat wel zo slim? Want met de herinneringen komt de pijn en de eenzaamheid terug… en was het wel liefde? Of was het een vlucht?

Dit boek is dun maar van zodra je het in je handen neemt ben je verloren… de roze cover met zwart-wit foto van een onstuimige zee doet al vermoeden dat je als lezer in een onstuimig verhaal terecht kan komen.

En dan open je het boek, je start de eerste pagina en voor je het weet heb je het boek uit… meegezogen in het relaas en de herinneringen van het hoofdpersonage… in een wervelwind van emoties meegetrokken, overspoeld door golven van ziltig water, als tranen… onmogelijk om het boek te sluiten!

Ik zeg het nog maar eens: GODVERDOMME, dit boek is zoooo goed! Wat een debuut!