• Schrijver: Koen Peeters
• Uitgeverij: De Bezige Bij (Standaard Uitgeverij)
• Jaar uitgave: 2021
• Aantal pagina’s: 286
• Omslagontwerp: Gert Dooreman
• ISBN: 978-9403130613
• Mijn rating: 3/5

Synopsis: (volgens achterflap en website uitgeverij)

Vanuit zijn kist bekijkt een overleden professor de mensen die naar zijn begrafenis zijn gekomen voor het afscheid. Onder hen bevindt zich Paul, zijn secretaris. Jarenlang stuurde de professor Paul uit om hem te helpen bij een onderzoek naar de minzaamheid. Paul bezoekt priesters, dokters, zieners en genezers van alle slag, zelfs charlatans. Tot in Rome en Congo. Gaandeweg ontdekt Paul, die eerst nog naïef en sceptisch is, waar het de professor om te doen is. Niet alles is met de kille ratio te verklaren.
In De minzamen werpt Koen Peeters vragen op over het mysterieuze, het menselijke en de alom aanwezige geschiedenis. Bovendien slaat Peeters op wonderlijke wijze een brug naar De mensengenezer, de betoverende roman waarmee hij de ECI Literatuurprijs won

https://www.debezigebij.nl/boek/de-minzamen/

Recensie:

Het boek begint met een plechtigheid voor een begrafenis van Remi, die zijn eigen begrafenis aanschouwt vanuit zijn kist. Algauw worden we meegenomen op een reis langs antiquairs, dokters, handopleggers, priesters… ontmoeting na ontmoeting met beelden uit Congo als gespreksonderwerp. Het boek wil een koloniaal verleden blootleggen, een schuldgevoel aankaarten waar Congolese kunst ontvreemd werd, ontheemd zelfs. Losgerukt van herkomst en doorverkocht of weggegeven. Onder een mom van religieuze afgoden, ontdeed de Kerk zich van deze beelden om deze te vervangen door ‘hun eigen afgoden’, hun ware afgoden. Rites en cultureel erfgoed werd allemaal afgenomen en duur verpatst in het land der kolonisten.

Paul ontdekt de ware betekenis van het mens zijn en wat zijn mentor van hem wil, mondjesmaat krijgt hij een beeld op zijn taak. Een taak die hij tijdens de laatste levensjaren van Remi nog krijgt, tijdens diens aftakeling en zijn geleidelijke weg naar de dood.

Het boek leest heel traag en het duurt redelijk lang tot Remi’s bedoelingen duidelijk zijn. Naar ik begreep is het personage Remi reeds in een vorig boek verschenen van Peeters, De Mensengenezer. Misschien had ik dat eerst moeten lezen? Ik had van dit boek net iets meer verwacht en ik vermoed dat de heel mooie cover van het boek daar veel mee te maken heeft! (Don’t judge a book by its cover)

Maar het is wel een heel mooi geschreven relaas en een boek vol ontmoetingen met mensen van alles slag. Ik vermoed dat het antropologische element in het verhaal me gewoon wat minder lag en dat ik daardoor geen connectie kon maken met de inhoud.

Het is een ‘neem-je-tijd-ervoor’ verhaal, dat sowieso!

En als het iets voor me heeft opgeleverd, dan is het dan toch de interesse in ons koloniaal verleden, vandaar dat ik nu ook met Congo van David van Reybrouck ben begonnen (ook verschenen bij De Bezige Bij)!