- Schrijver: Nicola Lagioia
- Uitgeverij: De Bezige Bij
- Jaar uitgave: 2022
- Originele titel: Città dei vivi (2020)
- Aantal pagina’s: 477
- Cover ontwerp: Moker Ontwerp
- Vertaling door Welmoet Hillen
- ISBN: 978-9403136714
- Mijn rating: 4/5

Synopsis: (volgens uitgeverij)
In maart wordt in een appartement in een van de buitenwijken van Rome een jongen vermoord. De jongen, Luca Varani, werd eerst langzaam gemarteld en stierf daarna een uiterst pijnlijke en eenzame dood. De daders zijn twee jongens, niet veel ouder dan het slachtoffer, met een heel normale achtergrond.
De zaak krijgt meteen veel publiciteit. Kranten en televisieprogramma’s speculeren erop los, maar er lijkt geen enkel motief te zijn. Als jour nalist van de krant la Repubblica schrijft Nicola Lagioia veelvuldig over de moord op Luca Varani. Hij raakt direct gefascineerd, en ziet gaandeweg een verband tussen het gedrag van de daders en de wetteloosheid die Rome teistert. Bijna vijf jaar lang volgt Lagioia de zaak op de voet. Hij interviewt familie en vrienden en correspondeert uitvoerig met een van de daders in de gevangenis. Hij daalt af in een schaduwstad, een tweede Rome dat via verwaarlozing en corruptie wordt overgenomen door het kwaad.
Stad van de levenden is een onthutsend literair meesterwerk, een waardige opvolger van In Cold Blood.
https://www.debezigebij.nl/boek/stad-van-de-levenden/
Review:
(“‘Onder de
Nicola Lagioia (Stad van de Levenden)
streep is de politiek gewoon en autosnelweg,” zei hij, ‘je hebt de
neiging je veiliger te voelen als je rechts rijdt, maar alleen op de
linkerbaan kun je anderen inhalen en vooruitkomen. Hoe dan
ook… wie rechts inhaalt, is een lul!’),
Dit is een knap staaltje journalistiek, een true crime novel met ook een persoonlijk kantje aan het verhaal.
Lagioia (be)schrijft het relaas van twee jongens die dagen naeen op drugs en alcohol leven om dan uiteindelijk een vreselijke daad te plegen, een moord op een onschuldig drieëntwintig jarige kerel die ze zelf bij hen uitnodigden. Maar wat zijn de exacte omstandigheden? Wat is er echt gebeurd? En wie waren die drie kerels? Op die vraag probeert Lagioia een antwoord te zoeken door vrienden, kennissen en familie te interviewen. Gaandeweg leert hij dat de onderbuik van Rome een teerput van ellende verbergt. Jongeren die alles willen maar daar het geld voor ontbreken, zijn tot veel in staat… prostitutie, diefstal, het verraden van je vrienden en je familie… liegen en bedriegen… allemaal mogelijk om maar dat leventje te leiden dat aan hen wordt voorgesteld…
Deze gebeurtenis heeft heel wat leed en pijn achtergelaten, zowel bij hen die het deden als bij hen die achterbleven… En de schrijver van dit boek brengt het op zo’n manier dat je verbaast achter blijft want wie is tot zoiets echt in staat en hoe ver moet je wel niet zijn om in staat te zijn iemand met een mes en hamer zodanig te bewerken dat ie doodbloed?
Er is in het boek ook een nevenverhaal over een ‘toerist’ die naar Rome komt om aan kinder prostitutie te doen. Ik vermoed dat Lagioia hiermee wou aantonen dat Rome een stad is waar alles kan en waar er ook een straffeloosheid heerst die onmogelijk uit te roeien valt, maar geheel zeker ben ik hier niet van. Het was me niet geheel duidelijk wat dit ermee te maken had…
In ieder geval is dit een boek dat me verbouwereerd achterliet, mond open en sprakeloos! Elke dag horen we wel dergelijke verhalen in de nieuwsberichten, zinloos geweld en moorden en aanslagen en dergelijke… de vraag is, is dit een nieuw fenomeen of heeft het altijd bestaan? Geraken we hier ooit van af? Kunnen de wet makers hier nog iets aan doen? Voorlopig lijkt het door te kunnen gaan en moeten we vertrouwen op justitie dat het werk doet. Maar ook daar zitten grote gaten (blijkt ook in dit boek)!
Het ik genoten van het boek? Nee, daarvoor is het thema te zwaar maar ik heb het verhaal wel met veel aandacht gelezen!

English review: (City of the Living)
Welcome in the tarpits that is the underbelly of Rome, capital of Italy!
This book is a true crime novel based upon the murder of 23-year old Luca. In 2016 two mates, Marco and Manuel, killed the guy after being on a bender of drugs and alcohol for days.
Lagioia tries to find out why they did it, what motivated them and if they were even aware of their actions at the time. Was the substance abuse the cause of this dreadful deed or did they do it out of jealousy, spite or anything else?
And what about those left behind? Were they aware of what everyone was doing? Because it seems everyone had secrets and wasn’t afraid to lie about them. And did justice prevail or were there holes in the case? Lagioia tries to offer answers to these questions, but along the way he discovers that in a big city like Rome, there are enough places secrets can stay hidden!
This was really well written but it was such a sad and hard story… and then there’s the side story about a tourist visiting Rome with only one purpose: child prostitution… and the (lack of?) consequences for him…
Geef een reactie