• Auteur: Toni Coppers
• Uitgeverij: Manteau (Standaard Uitgeverij)
• Jaar uitgave: 2017 (eerste druk: 2008)
• Aantal pagina’s: 256
• Coverontwerp: Will Immink
• ISBN: 978-9022322291

Review:

Ik heb de neiging veel reeksen en series van schrijvers aan te kopen die dan heel lang liggen wachten om gelezen te worden. Dat was met Toni Coppers ook zo. Toen ik mijn blog begon kreeg ik echter al een aantal boeken van Coppers, waaronder de recentste Liese Meerhout boeken, Jacht en het binnenkort te lezen Onschuld (de twintigste Meerhout!). Ooit zag ik ook al eens de serie Coppers die gebaseerd was op de boeken met Liese Meerhout in de hoofdrol dus de goesting was er wel al om er ooit aan te beginnen… wel, ooit is nu!

Ik ben van plan nu elke maand een aantal van de boeken, op volgorde, te lezen zodat ik hopelijk tegen eind dit jaar volledig mee ben in de reeks en ik kan aansluiten vanaf boek 21… Het voordeel met deze misdaad thrillers is dat die vlot en snel lezen dus ik zal geen moeite hebben, vermoed ik, om de reeks snel bij te benen.

Niets is ooit is dus het eerste boek waarin Liese Meerhout verschijnt. Zij is hoofdinspecteur van de afdeling Kunstcriminaliteit. Als we haar leren kennen gaat het in haar privéleven niet zo voor de wind, haar relatie met Hans draait niet meer echt. Dan krijgt ze ook nog eens een zaak voorgeschoteld waarbij een roofmoord werd gepleegd in het Afrikamuseum te Tervuren, daar is een conservator gedood en werd kunst geroofd. Tijdens haar onderzoek leert ze Simon kennen, die net zijn vader (een antiquair) verloor en die met zijn handen in zijn haar zit want niet alleen weet hij niet wat gedaan met de antiekzaak, hij wordt eveneens door onbekenden bedreigd en afgeperst. En Simon merkt ook dat een schilderij uit zijn vaders kluis is verdwenen, een schilderij waarvan hij te weten komt dat het wel eens heel veel geld waard zou kunnen zijn.

Hoewel we dit nu als een Liese Meerhout verhaal kennen, merk je dat Toni Coppers met dit verhaal nog niet goed wist welke richting hij uit wou gaan. Ik vermoed dat het personage na het schrijven van dit boek pas echt bleef nazinderen en hij misschien daarom besloot haar te blijven volgen, want het is eerder Simon de Vere die in dit verhaal de hoofdrol speelt. (Benieuwd of Simon nog terugkomt en in welke mate hij een rol zal blijven spelen…)

Dat Toni Coppers een liefde voor kunst (en vooral schilderkunst) heeft kan je wel vermoeden aangezien hij hier wel een kennis over laat vermoeden. (En later zal hij ook nog over Magritte schrijven, dus er zal wel een zekere voorliefde zijn). Ik kan dat enkel maar toejuichen aangezien ik zelf ook een grote kunstliefhebber ben.

Je merkt dat dit zijn eerste stapjes zijn in zijn literaire carrière. Ik weet intussen, door zijn Alex Berger reeks, dat hij een heel goed schrijver is, die complexe plots kan creëren en toch via een aantal plottwists zijn lezers kan doen verder lezen, ze blijven boeien en ‘hooked’ laten zijn. Niets is ooit is alvast een mooi begin in wat een fantastische reeks zal worden, hoewel het nog wat ontbreekt aan spanning.

Het beeld dat ik had van Liese Meerhout, na de serie waarin ze door Hilde De Baerdemaeker wordt vertolkt, is anders in dit boek waardoor het even wennen was en ik de serie het best volledig vergat en mijn eigen beeld van het personage moest vormen. Maar ik kijk enorm uit naar het verder ontdekken van de reeks en de andere personages.