Boek recensie: ‘Kust mijn gluten’

  • Schrijver: Bart Verhoeven
  • Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts
  • Jaar uitgave: 2021
  • Aantal pagina’s: 168
  • ISBN: 978-9463936064
  • Cover ontwerp: Dog & Pony
  • Mijn rating: 4/5
Kust mijn gluten – Bart Verhoeven

Korte inhoud (volgens website uitgeverij):

Van Bart Verhoeven, de man achter de satirische website Het beleg van Antwerpen, hoeft u geen heilige waarheden te verwachten. Wat u in zijn boek zal vinden is een persoonlijke interpretatie van en commentaar op de tijdsgeest waarin wij in ons gezapige Vlaanderen plotsklaps terecht zijn gekomen. Het is geen poging tot verbetering, maar een uitgestoken hand, en soms middenvinger, naar ieder van ons die zich schuldig maakt aan het hoogste gebod der geboden: Gij zult uzelf niet te serieus nemen.

Er valt ons jammer genoeg bijzonder veel te verwijten vandaag. De tijd van het brave, preutse, monochrome dorpsleven is voorgoed voorbij en in de plaats daarvan worden wij anno 2021 wakker in een nog braver, preutser, monochromer, gepamperd, virtueel kutleven waar we ziek, miserabel en compleet emotioneel ontregeld van worden. Er wordt meer dan ooit van ons verwacht qua productiviteit, status, rijkdom, persoonlijke ontwikkeling en geluk. En daar stappen wij, links of rechts, arm of rijk, extravert of timide, volmondig in mee. Daarbovenop kampen u en ik met een chronische exceptionaliteitsdrang die ons grappig genoeg voorspelbaarder en commercieel uitwringbaarder heeft gemaakt dan de meest ongeletterden onder onze voorouders.

Het boek is een uitnodiging om samen efkes lang genoeg in de spiegel te kijken en enkele uit de mode gesukkelde waarden tegen het licht te houden: matigheid, zelfrelativering en, op z’n Vlaams, zalig simpel contentement.

Mijn recensie:

Op het gevaar af het ego te fel te strelen van de schrijver (of net zijn toorn op me af te roepen), zal ik proberen dit boek heel kort te recenseren.

Dit was een verrassing voor me, aangeboden door de uitgeverij om dit boek te lezen, te recenseren en een beetje meer in de picture te brengen. En dat mag volgens mij zeker wel. Het is een heel actueel boek met als achtergrond hoe de maatschappij deze laatste vijf jaar enigszins veranderd is, waar verschillende kampen tegenover elkaar staan en meningen des te meer kunnen verschillen.

Een pandemie zoals we deze de laatste jaren kennen is volgens Bart Verhoeven (en hij niet alleen) een heel goede voedingsbodem voor desinformatie van kwakzwalvers en pseudowetenschappers die jarenlang hebben gewerkt om kindersterfte zoveel mogelijk weg te werken, om mensen tweede kansen te geven door middel van medicatie, transplantaties, vaccinaties… ikzelf ben daar een heel mooi voorbeeld van, als mucoviscidosepatiënt (intussen al 15!!! jaar getransplanteerd en nog steeds heel goed)

Dit boek is een aanklacht (een liefdevolle weliswaar), een soort van manifest, waarbij de schrijver aan wil tonen dat je niet alles zomaar moet geloven wat je wordt verteld of door je strot wordt gejaagd. Je mag kritisch zijn, natuurlijk! Maar wees ook steeds consequent en staaf je mening met de nodige bewijzen (niet zelf gefabriceerd of geen halve waarheden natuurlijk)

Vrijheid is een verwonnen recht, en dat wordt almaar duidelijker in een dergelijke pandemie, die de vrijheid al meerdere keren heeft beknot. Maar soms is dit ook voor het algemene goed!

En dat is net wat ik hierin heb teruggevonden, een oproep om elkaar te steunen en om te vertrouwen in de wetenschap. Om ook het respect voor elkaar (en elkaars mening) te kunnen opbrengen, ook al ben je er niet mee akkoord. Ikzelf ben ook niet met alles akkoord dat Bart Verhoeven in zijn boek vertelt, maar dat is nu net het voordeel van een mening te hebben. Je luistert, je praat en je overlegt!

Dat Bart het niet altijd op heeft met een bepaalde politieke kleur of met een bepaalde vermogende eigenaar van een concern in Vlaanderen (en Wallonië en zelfs daarbuiten) is ook soms heel duidelijk (ik wil geen namen noemen, maar een zekere Gert Verhulst is volgens mij toch niet zijn beste vriend)!

Niettegenstaande wij op bepaalde dingen van mening zouden verschillen, heb ik genoten van het sarcasme, het cynisme, de humor (héél belangrijk in tijden als vandaag) en heb ik beseft dat wij millennials misschien ooit de wereld gingen veranderen, maar dat ook wij daarin zijn gefaald jammer genoeg.

‘Spreken is zilver, zwijgen is goud. Gelijk krijgen is Bitcoin.’ (Totaal opgeblazen en inherent geen hol waard) is een quote die me altijd zal bijblijven!

Ik wil ook nog even mijn dank uiten aan de uitgeverij die me verraste met dit boek. Meer van dit, zou ik zeggen 😉

4/5

English review:

Kust mijn gluten door Bart Verhoeven (Het Beleg van Antwerpen)

This is a satirical, cynical manifest for all of us who have seen the society change, these past 5 years.

This is especially very well written. It offers an opinion on us millennials, trying to save the world but failing throughout. The author wants us to think, to reflect and to criticise the things arounds us. What happened these past two years, where our freedom and liberties have been held down because of this stupid virus, has shown us all that what we need is a proper feeding source of fact and truth and we have to separate the untruths or half-truths from what science is telling us.

This book does not offer answers but it makes you think. The writer wants you to be openminded but also vigilant.

And yes, we have other opinions on a few things he writes about but that is the great thing of being thinking beings: we can start a dialogue! 😉

The Gospel of Bart Verhoeven might have been a great title. But Kust mijn Gluten (kiss my glutes) suffices! (The title is also a wordplay on something us Belgians dare say which means: kiss my a$$) 😂

4/5

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: