• Auteur: Mélissa Da Costa
• Uitgeverij: Uitgeverij Manteau / Standaard Uitgeverij
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 640
• Coverdesign: Ashraful Arefin / Arcangel
• Originele titel: Tout le bleu du ciel (2019)
• Vertaling: Anne van der Straaten en Els Dekker
• ISBN: 978-9022340479

https://www.standaarduitgeverij.be/product/al-het-blauw-van-de-hemel-9789022340479/

Review:

Emile is een zesentwintigjarige jonge Franse kerel die een harde diagnose te verwerken krijgt: jong-Alzheimer. De dokters geven hem nog maximum twee jaar te leven. Om zijn leven te verlengen bestaat er een klinisch onderzoek waartoe hij in aanmerking komt, maar Emile heeft andere plannen want leven als een plant tussen de vier muren van een ziekenhuis of instelling, als grote belasting van zijn ouders en familie, ziet hij helemaal niet zitten. Zonder dat iemand er van af weet, behalve dan zijn beste vriend Renaud, beslist Emile een laatste reis te maken langs de Pyreneeën in een camper die hij op de tweedehandsmarkt heeft gekocht. Het enige dat ontbreekt is een reispartner die het ziet zitten om mee te reizen én ervoor te zorgen dat hij enerzijds niet terugkeert naar zijn ouders en woonplaats en anderzijds ook zijn laatste reis met hem wil delen. Dus plaatst hij een advertentie op een online forum en verrassend genoeg krijgt hij een reactie van een onverwachte persoon, Joanne, de enigmatische, stille, altijd in het zwart geklede jongedame van negenentwintig jaar oud.

Samen starten ze aan deze reis, waarbij hun contact in het begin wat stroef verloopt. Twee onbekenden die een reis maken waarbij ze allebei weten dat één van hen nooit meer naar huis zal terugkeren, zorgt alvast in het begin voor een nogal ongemakkelijke situatie. Maar naarmate beide elkaar beter leren kennen bloeit de ene persoon meer open maar verschuilt de ander zich in zijn herinneringen. En als ook nog eens de eerste tekenen van vergeetachtigheid zich manifesteren, leidt dit vaak tot een paniekerige sfeer.

Maar beide beleven de reis van hun leven. Hoewel Emile naarmate de reis vordert nieuwsgieriger wordt naar de beweegredenen van Joanne’s reden waarom ze deze reis met hem wel wil maken. Zij blijft een raadsel voor hem, met haar grote zwarte hoed die haar knappe gezicht bedekt, alsof ze zichzelf verbergt voor de realiteit en misschien wel voor haar verleden. De waarheid blijkt echter pijnlijker dan hij kan voorzien!

Met 640 bladzijden heb ik dit boek ‘The fat Lady’ van 2024 gedoopt (de kans bestaat dat ik nog een ‘dikker’ boek (sorry… ‘meer enorm boek’) zal lezen dit jaar maar voorlopig is dit toch wel de grootste turf van dit jaar! Ik geef ook toe dat volgens mij het boek gerust een aantal hoofdstukken en/of scènes weg had kunnen laten die meer als opvulling dienden dan echt waarlijk iets tot het verhaal toebrachten. Maar dit buiten beschouwing gelaten is dit niet alleen één van de meest ontroerende boeken die ik in jaren las, het is ook een boek die niet alleen over menselijkheid en onverwachte ontmoetingen gaat, maar ook over de kracht en het belang van de natuur en het genieten van het moment (yolo)!

Mélissa Da Costa heeft met ‘Al het blauw van de Hemel’ een schrijnend en prachtig verhaal verteld waarin ze jongdementie aankaart, verdriet en verlies een gezicht geeft en vooral aantoont dat men vaak met weinig gelukkig kan zijn! En dit in het prachtig kader van de Franse Pyreneeën, die als achtergrond van het verhaal steeds aanwezig is. Van de kleine dorpjes tot de mooiste bergtoppen!

En ik waarschuw iedereen die dit boek wil/zal lezen… geen enkel mens zal bij de laatste honderd pagina’s onbewogen blijven lezen, zonder de krop in de keel te krijgen of een traan (of meer tranen) weg te pinken! Je weet wat er komt, je voelt al snel aan waar het verhaal naartoe zal gaan maar toch ben je verrast door hoe Mélissa het beschrijft en ze grijpt naar je keel en knijpt zo hard in je hart dat je na het sluiten van het boek verweesd achterblijft. Hou die doos Kleenex maar dichtbij, geloof me!

in 2019 gaf Mélissa Da Costa dit boek uit in eigen beheer maar nadat het boek daar Albin Michel werd opgepikt, werd het een megabestseller en intussen al in verschillende talen vertaald. Nu verscheen het dus ook bij ons in België en Nederland in deze mooie vertaling! En wie zou nu niet verliefd worden op die ‘hippievan’, zoals ik de VW Transporter noem, die op de cover staat?