• Bedenkers: Jean van Hamme en Grzegorz Rosinski
• Scenario: Yann
• Illustrator: Frédéric Vignaux
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips / Le Lombard
• Jaar uitgave: 2025
• Pagina’s: 48
• Originele titel: Thorgal 43. La vengeance de la déesse Skaedhi (2025)
• Vertaling: Dieter van Tilburgh
• ISBN: 978-9086772261

https://www.standaarduitgeverij.be/product/43-de-wraak-van-de-godin-skaedhi-9789086772261/

Review:

Noor, de vriendin van Jolan (Thorgals oudste zoon), komt in een lastig parket terecht als ze in een wolvenkuil wordt gevonden door de jagers die in opdracht van jarl Aniël van Valnor (de jongste zoon van Thorgal) werken. Ondanks haar protesten en vraag om de jarl te praten, heeft de hoofdman van de jagers echter andere plannen. Maar Noor weet zich te verweren en met de hulp van Thorgal die haar achterna is gereisd, gaan ze een gevecht aan tot dit halt geroepen wordt door Thorfinn, een van de medewerkers van Rolf, die de heer is van de burcht waar Aniël ook woont. Aniël onderzoekt in een ondergronds labo, samen met alchemisten over de hele wereld, de ‘Ogen van de godin Skaedhi’, die ook in het album ‘Duizend ogen’ voorkomen. Blijkbaar is ook Aniël aan een brokstuk geraakt met de geheimzinnige stenen in.

Op het kasteel verblijft ook een geheimzinnige vrouw, dame Pallas, die ook wel weg weet van tovenarij en wetenschappen. Zij behekst Aniël met een drankje en weet zich in de cirkel van alchemisten te wringen en dan gaat het hek helemaal van de dam. Thorgal ontsnapt uit de burcht maar Noor gaat niet mee dus moet hij wel achter haar aan gaan. Hij ontmoet een karavaan die net door roofridders wordt belaagd en hij redt het gezelschap. Op die manier geraakt hij terug de burcht in maar de komst van Kriss van Valnor zet heel wat commotie in gang en voor iedereen het goed en wel beseft komen geheimen uit en worden Atlantische wapens ingezet met desastreuze gevolgen.

Ik moet eerlijk toegeven dat dit album mij iets minder kon bekoren na een heel succesvolle reeks hiervoor. Het is best ook aan te raden om de reeks vanaf album 39 nog even te herlezen om alle verhaallijnen die hierin samenkomen helemaal mee te hebben (ik persoonlijk deed dit niet en was een beetje verloren in het verhaal, een recap aan het begin van dit album was zeker niet slecht geweest). Tevens voelt het verhaal ook heel warrig aan. Om een voorbeeld te geven zien we eerst Kriss van Valnor gewond aankomen bij Aaricia waar ze wordt verzorgd. En plots staat ze aan de burcht waar haar zoon Aniël verblijft.

Over de tekeningen valt echter niet te discussiëren, die zijn opnieuw geweldig en zorgen voornamelijk voor de geweldige actie én spanning in het verhaal. Er gebeurt ook heel veel, er zijn ook heel wat nieuwe personages die geïntroduceerd worden dus het kluwen wat ontwarren is niet altijd even makkelijk. Maar het open einde laat toe om terug uit te kijken naar een volgend verhaal in deze reeks.

Dan nog even over de titel… het ontbreekt mij in het verhaal ook heel wat context vanwaar deze titel komt. Tenzij ik daarvoor best ook de voorgaande albums eens herlees, nochtans is het nog niet zo lang geleden? Want er wordt weinig gezegd wat die wraak van de godin echt inhoudt.

Laten we het erop houden dat het niet altijd een schot in de roos kan zijn bij een reeks (dat is ook zo bij andere stripverhalen). Dus hopelijk komt alles goed bij het volgende album. Maar ik plan dan wel een herlezing vanaf ‘Neokora’, aangezien het verhaal vanaf dan blijkbaar verder evolueert.