• Bedenker / scenario / illustrator: Jef Nys
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips
• Jaar uitgave: 1965
• Pagina’s: 40
• ISBN: 978-9063343590

Review:

Op een stormachtige nacht wordt er aan de deur van Jommeke gebeld. Theofiel en Marie openen de deur en Mic Mac Jampudding en zijn meid Arabella staan voor de deur. Ze hebben Jommeke dringend nodig! In het kasteel vond Mic Mac namelijk een document in een ontcijferbare taal. Jommeke weet wel iemand die hen zal kunnen helpen, namelijk professor Gobelijn.

Nadat Gobelijn erin slaagt de Keltische tekens te vertalen blijkt dat Mic Mac een voorouder heeft gehad met twee zonen. Één van die zonen bleef in Schotland wonen, daar is Mic Mac nu nog de enige nazaat van, en de andere zoon zond hij uit om het Jampuddinggeslacht elders te stichten. Ze beslissen dan om deze nazaten, dit verloren geslacht, te gaan zoeken. Waarschijnlijk zal dit ergens op een onbekend eiland zijn in de grote oceaan. Met Gobelijns nieuwste uitvinding, de voorloper van zijn Vliegende Bol, vertrekken ze op pad. Maar natuurlijk zorgen de vele vergissingen van de professor ervoor dat hun tocht eentje vol gevaren en vol uitdagingen wordt. Uiteindelijk slagen ze er toch in enkele eilanden te bezoeken, maar zullen ze er de familie terugvinden van Mic Mac?

Als Mic Mac in het verhaal komt dan weet je dat er met zijn rosse snor heel wat zal gespot worden door Flip én dat Gobelijn zijn naam ook wel vaak zal verbasteren in iets helemaal anders, want Jampudding is heel makkelijk te verwisselen met Vanillepudding, nietwaar. Ik heb nooit Mic Macs probleem gesnapt met het spotten met zijn pronkstuk in de reeks, want zou je net niet verwachten dat hij er heel fier op zou zijn dat iemand zijn snor net als edelste deel van zijn gezicht aanziet? Vooral als je dit verhaal leest en je weet dat die snor ook een heel belangrijke rol speelt…

Het verhaal bestaat vooral uit een samenloop van omstandigheden die vooral het gevolg zijn van Gobelijns eeuwige verstrooide karakter. Hij stuurt zo zijn passagiers in het tuig waarmee ze vliegen de zee in maar ook de ruimte. En dit groot ongenoegen en grote angst van deze passagiers. En natuurlijk is er ook weer ergens in het verhaal een aap die ervoor zorgt dat enkele van de hoofdrolspelers in gevaar komen (apen bleven destijds een rode draad doorheen Nys’ albums).

‘De Verloren Zoon’ is een avontuurlijk en humoristisch deel uit de reeks dat ook bol staat van de toevalligheden. Maar zou het een Jommekesalbum zijn zonder deze?

Flip wordt ook in dit album nog maar eens verliefd op een vrouw, namelijk Arabella. Hij verklaart dan ook meermaals zijn liefde voor haar. Mic Mac kan daar echter niet mee lachen!

Aan het begin van het verhaal rookt Theofiel een sigaret, een duidelijk teken dat dit een verhaal is dat zich afspeelt in een tijd waarin dit nog geen ethische vragen opriep. In de huidige reeksen zou dit niet snel meer voorvallen!