• Bedenker: Willy Vandersteen
• Scenario: Peter van Gucht
• Illustrator: Fabio Bono
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips
• Jaar uitgave: 2025
• Pagina’s: 40
• ISBN: 978-9002282065

https://www.standaarduitgeverij.be/product/288-de-tijdreiziger-9789002282065/

Review:

Johan wil, na zijn avonturen met de vespaniden in ‘De Wraakcirkel’, terug naar de aarde reizen maar het portaal zich in Tartarus, het domein van Bahaal, die het ook bewaakt. Als Johan er aan komt confronteert Bahaal hem dan ook met het feit dat hij Merlijn gevangen houdt en hij vraagt aan de ridder om samen te werken met hem. Maar de ridder blijft strijden voor zijn idealen en gaat niet in op het voorstel. Hij kan ontsnappen en gaat in gesprek met Galaxa. Zij vertelt het verhaal van El, de Oppergod en biedt hem zo een uitweg. Om weg te kunnen uit de elfenwereld moet Johan een tijdreis ondergaan op zoek naar een magisch wapen, de Doggaruf, een dubbele sikkel. Dat wapen zou gebruikt worden om duistere elfen tegen te houden terwijl El zich voorbereid om een ark te bouwen en de rechtvaardige elfen te redden voor de zondvloed. Maar als Johan in het verleden aankomt blijkt de ark al vertrokken te zijn. Met de hulp van Nurid die ook op de ark wil geraken gaan ze de woeste zee op. Maar de tocht is niet zonder enig gevaar.

In dit verhaal wordt het Bijbelse verhaal rond de ark van Noah verwerkt als een mythologisch element in de elfenwereld waarin de Rode Ridder momenteel aan het ronddwalen is. En dat hij nog niet onmiddellijk terug zal geraken naar de aarde is ook al duidelijk want dit verhaal eindigt met een open einde. Het verhaal is op zich wel terug prachtig getekend door Fabio Bono (ik blijf fan van zijn rauwere maar toch heel kleurrijke stijl) en het is spannend en heel avontuurlijk, maar toch heb ik een kleine aanmerking rond de recente verhaallijnen.

De reeks rond Johan, de Rode Ridder krijgt tegenwoordig een enorme fantasy-makeover. In het verleden zaten er natuurlijk al heel wat elementen hiervan in de strips maar meestal bevond Johan zich nog op Aarde en bevocht hij mythische figuren of monsters en bleven Galaxa en Bahaal op de achtergrond, met vooral Demoniah die zich wist te mengen onder de mensen. Bono en van Gucht hebben het hoofdpersonage intussen in een compleet andere wereld getransporteerd intussen, waardoor enerzijds het Middeleeuwse karakter rond Johan grotendeels verdwenen is en we geen avonturenreeks maar echt een fantasy-reeks krijgen. Ik hou wel van die elementen in de strip maar ben geen grote fan van de volledige verandering. Dus ik hoop dat de makers op een bepaald moment Johan terug weghalen uit de elfenwereld en terug naar ‘zijn wereld’ mag gebracht worden. De strijd tussen goed en kwaad die al sinds het ontstaan van de reeks speelt mag natuurlijk blijven bestaan, maar liefst gewoon zoals vroeger op de aarde zelf.

Het grote verschil met de spinoff reeks rond Galaxa is dat je op voorhand bij die reeks wist dat het een fantasy zou worden maar bij de Rode Ridder is dit een redelijk nieuw element waardoor ik even moet wennen hieraan. En toch hoop ik ook dat we Johan terug in zijn Middeleeuwse omgeving ooit terugvinden waar hij strijdt voor het goede en zo slechte baljuws, despotische heersers en slechte ridders onder invloed van het kwade (Bahaal?) kan verslaan!

De grote vraag die na dit verhaal is ontstaan: wat is er nu met Merlijn gebeurd? Zullen we daar ooit een antwoord op krijgen?