- Bedenker: Jef Nys
- Scenario: Kristof Berte
- Illustraties: Philippe Delzenne
- Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips
- Jaar uitgave: 2024
- Aantal pagina’s: 40
- ISBN: 978-9002281778

https://www.standaarduitgeverij.be/product/323-superkwak-en-megaboemel-9789002281778/
Review:
Als Kwak en Boemel (die op dat moment net in de ban is van strips vol superhelden) na enkele dagen hun hol in het bos nog eens verlaten, op zoek naar spullen die hun hol op moeten fleuren, komen ze in een andere wereld terecht. Iedereen lijkt stokstijf stil te staan, ter plekke bevroren. Maar eer de twee vrienden dit door hebben lezen ze in de krant dat het museum in Zonnedorp een kunstwerk rijker is: een met diamanten bezette spiegel.
Als ze dan doorhebben wat er zich rondom hen afspeelt, of net niet, snappen ze het. Gobelijn moet er voor iets tussen zitten. Want als er in Zonnedorp iets gek aan de hand is heeft de professor er meestal wel een hand in. En ja hoor, hijzelf staat ook stil met een soort wapen in zijn hand. De vrienden helpen het dorp terug tot leven te komen. Maar algauw ontstaat een snood plan om de stopstraal te stelen en achter de spiegel in het museum aan te gaan!
Als dat uiteindelijk lukt merken ze dat er tijdens het stopzetten van de mensen een meisje op het nippertje net niet door een auto werd omvergereden. Ze redden het meisje en de hond, achter wie het meisje was aangegaan, en plots krijgen ze een heldenstatus.
Dan ontstaat er een plannetje om zich als superhelden te verkleden en het dorp te ontdoen van alle misdaad. Maar wonen ze toch wel net in het braafste dorp van het land! Hoe zullen ze nu heldendaden verrichten?
Op datzelfde moment breekt Jommeke zijn hoofd op de intussen ontdekte diefstal van het kunstwerk. Hij kan maar niet snappen hoe iemand ongemerkt die diefstal kon plegen. Hij vermoedt dat hun ondergrondse dorpsbewoners er mogelijks voor iets tussen zitten maar hoe kan dat en hoe bewijs je dit? Dan maar op onderzoek, samen met Flip en Filiberke!
Wat een grappig album is dit, zeg! Heerlijk hoe Kwak en Boemel nog maar eens het verschil tussen goed en kwaad zo slecht uiteen kunnen halen waardoor de dunne lijn tussen heldendaden en misdaden zo vaak overschreden wordt.
Ditmaal is Philippe Delzenne nog eens terug voor de tekeningen, maar je merkt op zich geen verschil wie achter de tekentafel zit. De verschillen zijn echt minimaal.
Zoals ik al schreef bij de recensie van het vorige album: bij een album van Jommeke weet je wat je mag verwachten. Een grappig verhaal met het nodige avontuur en heel al te veel diepgang. De reeks is redelijk consistent hierin. En dit doorheen de jaren al en dit is nooit veranderd, ook nadat Jef Nys er zelf niet meer was. Hij zou trots zijn!

Plaats een reactie