• Bedenker / illustrator: Merho
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips
• Jaar uitgave: 2003 (origineel 1982)
• Aantal pagina’s: 46
• ISBN 2003: 978-9002215150
• ISBN 2010: 978-9002240690

https://www.standaarduitgeverij.be/product/20-de-ka-fhaar-9789002240690/

Review:

De Ka-Fhaar is een waardevolle diamant die in een museum tentoon wordt gesteld maar niet voor heel lang meer!

Als Marcel en Charlotte op een avond naar het toneel gaan, met Leo Sarbimko in de hoofdrol, slaagt Marcel erin om het stuk een aantal keren te storen, tot hij zelfs op het podium zelf beland. En dan blijkt dat Leo Kiekeboe kent!

Leo is niet enkel acteur, hij heeft ook nog een kleine hobby als dief. Zijn assistent Kamiel Broos probeert hem daar geregeld van af te houden en af te helpen maar Leo is onverbiddelijk. Hij heeft dan ook zijn oog gezet op de Ka-Fhaar! Maar ook nu zal Kiekeboe spelbederver zijn.

Marcel moet namelijk brillen! Maar omdat geen enkel montuur hem past beslist hij om voor lenzen te gaan. Maar daar moet hij toch nog even aan wennen. En net op het moment dat Leo, in vermomming, de diamant steelt, schuilt Kiekeboe in het museum maar verliest er zijn contactlenzen. Dus is hij ongewild getuige van de diefstal. Ongewild en half blind!

En dan staat James Pont (na de drieduizend derde keer zal de man nu de grap rond James Bond wel al kennen) voor de deur. Hij is de man van de verzekering die de diamant verzekerde. Aan Pont hebben ze niet heel veel hulp aangezien hij meer interesse lijkt te tonen in Fanny (die dus duidelijk niet op oudere mannen valt).

Als Konstantinopel dan ook nog eens getuige is van de inbraak van Leo in hun huis, wordt de ganse familie een groot gevaar voor de acteur. En intussen volgt Kamiel hem… maar Leo is meedogenloos!

Van alle oudere albums in de reeks is dit voor mij persoonlijk het minste qua verhaal. Eerdere verhalen waren al vergezocht, door hun hoge sciencefictiongehalte of door hun James Bond (ja ja ook al) parodie (vooral met Timotheus Triangle). Het is dan ook een van de weinige albums waarvan ik het verhaal na zoveel keer herlezen te hebben niet echt onthoud. (Heel memorabel en geloofwaardig is het niet)

Bij de Kiekeboes heeft veel met toeval te maken… soms iets té veel, zoals hier.

De grappigste momenten in dit album zijn dan ook vooral als Kiekeboe met zijn ogen en lenzen sukkelt en de interactie tussen James Pont en Fanny, die voor één keer geen liefje heeft!