• Bedenker: Willy Vandersteen
• Scenario: Peter van Gucht
• Illustraties: Fabio Bono
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 40
• ISBN: 978-9002281235

https://www.standaarduitgeverij.be/product/283-sulphur-9789002281235/

Review:

De Rode Ridder is nog steeds, samen met Kati, op zoek naar zijn vader als hij plots bezoek krijgt van zijn grote geliefde, Galaxa! Zij draagt hem op naar het Altacaeli te komen, een magische plaats waar ze beschermd zijn tegen het kwade. Want Bahaal is natuurlijk ook terug van de partij en deze heeft nieuwe plannen om Johan en Galaxa te stoppen! Terwijl de strijd aangebonden wordt om het elfenrijk, tracht Johan een magische spiegel te bereiken waar enkel hij door kan. Hij tracht Kati te vrijwaren van de gevaren maar zij is een dusdanige strijder dat zij zich toch in de strijd voor het goede waagt.

Maar dan komt Bahaal op de proppen met Johans meest geduchte, meedogenloze en gevaarlijkste tegenstander. Eén die al zijn moves kan voorspellen en die zelfs in staat is hem te verslaan!

Waar Bahaal is, is altijd een vleugje horror aanwezig en met de tekenkunst van Fabio Bono weet je dat er veel bloederige scenes aan bod komen in een spannend en zelfs griezelig stripverhaal! Johans strijd wordt alleen maar lastiger gemaakt als blijkt dat degenen die hij vertrouwt en lief heeft niet altijd de juiste methodes toepassen, hoewel de bedoelingen vaak goed zijn!

In deze reeks komt de relatie tussen vader en kind ook meer aan bod en vaak is dat een nogal toxische relatie!

Voor wie ooit de vroegere reeks las en weet dat, net voor Fabio Bono de reeks overnam en in een nieuwe richting stuurde, Claus Scholz’ laatste verhaal ‘De Satansvrucht’ was en dat dat verhaal eindigde met een open einde zal blij zijn te weten dat dit verhaal eindelijk een antwoord biedt op dat verhaal.

De tekeningen van Bono blijven me altijd intrigeren en vind ik persoonlijk heel goed passen bij deze reeks. Het verhaal begon eerst een beetje traag, je wist niet echt waar het heenging, maar eens het op gang kwam zat je terug in een snel en vooral bloederig schouwspel verwikkeld.

Deze reeks mag van mij nog jaren blijven doorgaan! En hopelijk doen Peter van Gucht en Fabio Bono nog een tijdje verder! Het werkt gewoon, die combinatie!