• Bedenker / illustrator: Merho
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips / J. Hoste nv
• Jaar uitgave: 1980
• Aantal pagina’s: 48
• ISBN editie 2010: 978-9002241697

https://www.standaarduitgeverij.be/product/12-de-trawanten-van-spih-9789002241697/

Review:

Also Joeksel, Froefroe en Konstantinopel met de bal spelen verdwijnen ze plotseling. Hun ouders staan voor een groot raadsel. Ze zoeken hen overal maar vinden enkel de bal terug. Inspecteur Sapperdeboere wordt op de zaak gezet, maar de Kiekeboes hebben geen vertrouwen in de man. Ze hebben ooit eerder met hem te doen gehad, in de ‘Haar-Tisten’ en weten dat de man enkel met zijn maag denkt. Tijdens hun zoektocht komt een rare man hun opzoeken, Kuier (met de K van koe en de rest hangt eronder). Deze belooft de families dat hun kroost veilig is maar dat ze op geheime missie zijn. Leon en Marcel krijgen een glimps te zien van hun kinderen en krijgen dan een douche met een middel dat hun geheugen moet wissen.

Intussen bevinden de kinderen zich ergens waar ze worden opgeleid en getraind en vooral door Ogeren worden bewaakt, dat zijn gemaskerde mannen. Een instructeur, Nogogere 17 BUS 3, leidt hen op tot Trawant van Spih. Als Konstantinopel één van de regels breekt wordt hij opgesloten. Maar hij kan ontsnappen en geleidelijkaan komt het geheugen terug. Hij haalt de twee anderen en samen doen ze een poging om van Spih te ontsnappen. Want Spih blijkt een buitenaardse planeet te zijn, verborgen in een meteoor!

Deze strip is een van de meeste fantasievolle in de reeks, puur door het sciencefiction element. Tegelijkertijd heeft Merho een angst dat elke ouder heeft verwoord, de verdwijning van je kinderen. De angst is zelfs zo groot dat de buurmannen, die anders elkaars bloed wel kunnen drinken, nu samenwerken. Een gezamenlijke vijand zorgt voor rare vriendschappen!

Deze strip is ook de introductie van Fanny’s feministische kantje, dat ook nog een rol zal spelen later als Charlotte een vrijgevochten en initiatiefnemende vrouw blijken te zijn (nooit aan getwijfeld!) in ‘Het Lot van Charlotte’

Dit was meer een favoriet album toen ik jonger was en de reeks zelf ook nog redelijk nieuw was en Merho nog een beetje aan het zoeken was naar een richting waarin hij de reeks wou laten leiden. Intussen weten we dat er andere en veel betere verhalen bestaan. Ik vind in dit album ook veel minder woordspelingen (er is wel een grappige reclame voor tabak, iets wat men zich nu niet meer kan inbeelden)

En naar wat ik begrepen heb zou de cover geïnspireerd geweest zijn door werk van Bob Layzell, een Britse illustrator van sci-fi werken.