• Auteur: Thomas Theodorus Broers
• Uitgeverij: Boekscout
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 232
• ISBN: 978-9464891181

https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789464891188

Review:

Safehouse, verslaafd aan ordentelijke orde is de eerlijke ontboezemingen van Thomas Theodorus Broers, die hier in zijn eerste boek het verhaal vertelt van zijn verslavingen en hoe hij er, door in een Rotterdams safehouse te gaan wonen, wil vanaf geraken. In het safehouse komt hij vooral in contact met anderen die in dezelfde situatie zitten. Het is een komen en gaan en is niet altijd makkelijk om langdurige connecties en vriendschappen te onderhouden maar belangrijker is dat hij wegblijft van de verleidingen die de buitenwereld te bieden hebben, dit zolang het nodig wordt geacht.

“Ik wist het verschil tussen links en rechts niet meer. Ik wist niet of er überhaupt wel een verschil was. Ik wist niet meer wat een verschil überhaupt was.”

Broers schrijft met ‘Safehouse’ een snoeihard en eerlijk relaas van hoe met verslaving en afkicken omgegaan wordt, door zijn ongeremd taalgebruik waarin hij verdwaald lijkt te zijn in zijn eigen gedachten en vastzit soms in zijn eigen hoofd. In dagboekvorm en aan de hand van vragen die hij zichzelf (of zijn het de mensen van het Safehouse?) stelt krijgen we een beeld van een man die zijn dag vult met lezen van Erasmus en Montaigne, koken en op zoek gaan naar een job. Elke dag eindigt hij dan ook met een ‘schrijfsel van de dag’ waarin hij de dag kort samenvat, soms met de nodige humor maar vaker relativerend en hard!

Thomas Broers vroeg me zelf of ik zijn boek en zijn verhaal wou lezen en aangezien ik nog niks te lezen had (grapje!) was ik wel benieuwd naar zijn verhaal. Ik moet wel zeggen dat ik dit boek met redelijk mixed feelings (dat is Engels voor gemengde gevoelens), heb gelezen, deels net door dat snoeiharde dat vaak naar voor komt, hij oreert vaak en slaat zijn lezers met moeilijke woorden om de oren (beetje hoogdravend) waardoor je de draad al eens durft kwijt te raken. Anderzijds zit er zoveel humor in zijn schrijfstijl en is het toppunt in dit ganse boek zijn ‘hervertelling van Sneeuwwitje’! (tranen van het gelachen)

Niet het meest memorabele en toegankelijke boek en zal niet iedereen bekoren maar de boodschap is wel duidelijk: blijf weg van enige verslavende, verboden substantie!