• Auteur: Dominique Biebau
• Uitgeverij: Uitgeverij Vrijdag
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 231
• Coverontwerp: Rouwhorst + Van Roon
• ISBN: 978-9464342352

https://www.uitgeverijvrijdag.be/product/12372654/de-christiemoorden

Review:

In het dorpje Mollendaal gebeurt nooit of zelden wat. Judith baat de bibliotheek uit, Isabelle is de rechercheur van het dorp, en de dames Eline & Sien hebben hun eigen boekenclub, Met Thrillende Vingers maar dat is intussen meer een roddelgroepje geworden dan echt nog een boekenclub.

Judith heeft net een nieuwe assistent bij gekregen, Geoffrey, die haar meer irriteert dan helpt. En dan zijn er de ‘Fluisterbejaarden’, de senioren die de bibliotheek gebruiken als tijdsverdrijf en zich bezighouden met het lezen van de krant en het invullen van de puzzels in die kranten. En dan krijgt Judith een boek via de inruilbus, waar mensen hun boeken in kunnen deponeren als de bibliotheek gesloten is, dat niet tot de collectie van de bib hoort. Een oude Agatha Christie, De Zaak Styles, in de Accoladereeks, een reeks die vanaf de jaren vijftig in het Nederlands verscheen. Ze snapt er niks van, ook niet van het begeleidende briefje. Maar elke week belandt zo’n boek in de bus met een briefje en dan blijkt dat in Mollendaal plots allerlei misdaden worden gepleegd, moordaanslagen op bepaalde mensen.

Judith schakelt haar thrillerboekclub in om samen met haar op zoek te gaan naar een link tussen de boeken en de misdaden in het dorp. Maar al snel blijkt dat niet alleen iedereen verdacht is die in haar buurt komt, maar ook dat het héél persoonlijk dreigt te worden. De dames van de boekenclub beleven echter de tijd van hun leven en samen met Isabelle proberen ze de zaak uit te spitten!

Met de nodige dosis humor schrijft Dominique Biebau hier een heel herkenbaar en toch origineel misdaadverhaal met de ‘Queen of Crime’ als leidraad in het verhaal. Zijn personages in het boek zijn stuk voor stuk ‘karakterkes’ met hun eigen hebbelijkheden en principes (vooral Judith dan) en de twee dames uit de boekenclub kunnen eigenlijk uit eender welk misdaadserie of -boek gekropen zijn. Het verhaal doet me ook een beetje denken (de schrijver verwijst er trouwens zelf naar in zijn verhaal) aan de ‘Thursday Murder Club’ boeken van Richard Osman. En net als Agatha Christie heb ik ook die nog niet gelezen, maar dat plan ik dus wel (van beide auteurs, ooit…)!

Ik heb dit boek op een mum van tijd uitgelezen dus het leest heel vlot en door de heel korte hoofdstukken leest het echt snel.

Je waant je in dit boek bijna in één of andere Britse tv-serie zoals Midsomer Murders of Vera of noem maar op… de geest van Agatha Christie leeft heel mooi door in dit boek!

Het was het eerste boek van Biebau dat ik las, en ik moet Uitgeverij Vrijdag bedanken om me dit exemplaar op te sturen, maar ik ben ervan overtuigd (en ik hoorde al positieve geluiden) dat ik nog wel tijd zal vrijmaken om zijn andere boeken zo snel mogelijk ook eens te bemachtigen en te lezen!

“Ze begreep niet dat er mensen waren die niet lazen en toch gelukkig waren.”