• Auteur: Johan Ehn
• Uitgeverij: Uitgeverij Pelckmans
• Jaar uitgave: 2023
• Aantal pagina’s: 367
• Coverdesign: Pär Ahlander
• Originele titel: Hästpojkarna
• Vertaling: Mijke Hadewey Van Leersum
• ISBN: 978-9463376693

https://www.pelckmansuitgevers.be/de-paardenjongens.html

Review:

Dit boek lag al even te wachten in mijn kast om gelezen te worden en elke keer toen ik het in mijn handen nam kwam er een ander boek tussen waardoor het maar uitgesteld bleef. Maar deze maand heb ik het eindelijk ter hand genomen en uitgelezen, in een ruk mag ik wel zeggen. Want ook dit boek is terug een pareltje. Is het doordat er een zeker herkenbaarheid in het thema doorvloeit zoals bij de andere boeken met een gay thema dat ik er zo aan gehecht geraak of zijn het de personages die me gewoon hebben doen smelten en waarbij ik quasi met een hartverscheurende blik heb zitten over lezen die het doen, die ervoor zorgen dat ook dit weer eentje van mijn 2024 favorieten is? Waarschijnlijk een combinatie, in samenspel met de schrijfwijze van de auteur die de personages zo mooi to leven wekt en ervoort zorgt dat we ons zo hard kunnen inleven in zij die hetzelfde voelen.

Het verhaal speelt zich op twee verschillende tijdstippen af, namelijk in 2014 bij de negentienjarige Anton die net in een nieuwe relatie is met de acht jaar oudere Peter. Tegelijkertijd heeft hij ook net een nieuwe job als thuishulp en zo komt hij terecht bij de zwijgzame Alexander Kovac, die enkel maar in zijn keuken lijk te leven. Anton zoekt contact met de man maar dit verloopt heel moeizaam. Tot ze allebei een gelijkaardige liefde voor paarden lijken te delen. Anton raakt gefascineerd door de man, zeker nadat hij een aantal foto’s vond van twee jonge kerels die heel dicht opeen, bijna omarmend, staan te loeren naar een camera met zowel een trotse, stoere blik als een waar een zeker verdriet en innerlijke pijn in vastgelegd is.

Op de foto staan namelijk twee jongens die in 1926 behoorden tot de Sokol-atleten, acrobaten die allerlei toeren uitstaken met onder andere paarden. De twee jongens woonden in een kindertehuis, als wezen, en hadden enkel elkaar. Zij waren ook zodanig op elkaar afgestemd dat niemand tussen hen in kon komen. Alexander Kovac en de ietwat autistische Janek Kovac kunnen ontsnappen aan het tehuis en belanden bij het circus waar ze jaren mee rondtoeren. De jongens belanden in 1933, net na de opkomst van Adolf Hitler en zijn NSDAP, in de Club Eldorado, een club waar niemand omkijkt als mannen mannen kussen en vrouwen met vrouwen dansen. Maar in de woelige tijden waarin ze leven betekent vrijheid niet langer meer wat het ooit was. En als de jongens, die intussen ook hun liefde voor elkaar ontdekt hebben, in Berlijn blijven wacht hen echter een minder leuke verrassing als de Gestapo en Nazi-partij groter en groter wordt.

Dit boek heeft zoveel hart maar tegelijkertijd breekt het dat hart zo hard dat je met een heel zwaar gemoed achterblijft, zeker als ook nog eens blijkt dat er een historische achtergrond te vinden is. De foto op de achterflap van het boek met de twee knappe kerels doet ook vermoeden dat Janek en Alexander ook echt hebben bestaan. Jammer genoeg heeft ook de nazi-partij bestaan en heeft die naast Joden ook héél wat homoseksuele mannen verdoemd tot de concentratiekampen en een onzekere dood!

Ik was keihard gegrepen door dit verhaal maar ook dit boek leest zo snel en zo vlot! Ook hoe de schrijver de twee verhaallijnen vloeiend in elkaar laat weven en vooral ook de onzekerheid bij een beginnende relatie perfect weet weer te geven, zeker bij de jonge Anton, doet vermoeden dat hij zelf de nodige ervaring heeft of had op dat vlak!

Ik kan dit boek alleen maar aanraden! En niet alleen voor de ‘young adults’ waarvoor het bedoeld is want dit is een boek dat héél veel mensen kan aanspreken: jong en oud(er)!