• Auteur: Bart Moeyaert
• Uitgeverij: Arbeiderspers
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 358
• Coverontwerp: Nico Richter
• ISBN: 978-9029544900

https://www.singeluitgeverijen.nl/de-arbeiderspers/boek/een-ander-leven/

Review:

Voor haar zeventigste verjaardag schenkt Bart Moeyaert, in 1996, zijn moeder een reisje naar Parijs om daar samen de plekjes te gaan ontdekken. Tijdens die drie dagen zullen zijn Parijs helemaal ontdekken, hoewel Bart er al eerder is geweest. Alleen weet moeder niet wat de reden was (of wie) waarom Bart de stad zo goed kent.

Mijn moeder wordt zeventig. Op de wip tussen januari en februari 1996 gaan we met z’n tweeën een paar dagen naar Parijs.

Deze driedaagse citytrip dient als leidraad om een ode te schrijven aan zijn moeder. Maar vooral ook hoe weinig zijn vader en moeder echt weten over hem en wat hij in zijn leven heeft gedaan. Met quotes uit brieven die zijn moeder naar hem schreef toen hij studeerde in Brussel, een lerarenopleiding waar hij zelf niet achter stond maar die hij van zijn vader diende te volgen om daarna zich op zijn echte droom te kunnen storten, het schrijven! Maar ook door de foto’s in het boek krijgen we een ontbolsterend beeld van de schrijver zelf, die zijn liefde voor mannen niet kon outen en dus een leven in het geheim moest hebben, eentje waar ook zijn ouders geen deel van konden uitmaken.

Bart Moeyaert was al heel jong als hij debuteerde als jeugdschrijver. (zelf heb ik enkel ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’ gelezen van de man, maar intussen ook alweer 25 jaar geleden) en in dit boek, naast de coming of age die hij beschrijft, vertelt hij ook over een nogal moeilijke weg die hij toch heeft moeten afleggen als schrijver. Niet dat zijn talenten niet erkend werden maar uitgevers zijn (of waren) ook niet altijd even makkelijk om mee samen te werken.

Dit is een fantastisch intiem portret van Bart en zijn moeder. Vader en de zes broers komen ook hier en daar natuurlijk te pas maar het gaat hem vooral over de relatie tussen deze twee die tijdens die citytrip hechter wordt. Na ‘Sprakeloos’ van Tom Lanoye en ‘Gestameld Liedjesboek’ van Erwin Mortier is dit opnieuw een heel mooi ontroerend boek over een moeder en haar zoon en over eerste liefdes en ervaringen!

Dit boek hoort in de reeks privé-domein van Uitgeverij Arbeidspers waar biografische boeken, portretten en bedenkingen worden beschreven door verschillende auteurs. (onlangs ontdekte ik dat ik van Ilja Leonard Pfeijffer ook een boek in de reeks heb die hij schreef tijdens de corona-pandemie dus dat ligt ook al klaar om eens te lezen!)

Ik kocht toevallig in de Standaard Boekhandel te Oostende blijkbaar een gesigneerd exemplaar (wat een verrassing was me dat, zeg!)

Dit is alvast een boek om te koesteren!