• Bedenker: Willy Vandersteen
• Scenario: Peter Van Gucht
• Illustraties: Wout Schoonis
• Uitgeverij: Standaard Uitgeverij strips
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 40
• ISBN: 978-9002279935

https://www.standaarduitgeverij.be/product/373-klaartje-wakker-9789903255496/

Review:

Klaas Vaak strooit zijn slaapzand in de ogen van de mensen zodat iedereen een goede nachtrust kan krijgen. Daardoor krijgt hij zelfs een superheldenstatus (en zelfs zijn eigen superheldenfilm), zwaar tegen de zin van Klaartje Wakker, zijn tegenpool. Zij wil net dat iedereen zoveel mogelijk en zo lang mogelijk wakker blijft. En ze heeft misschien wel dé manier gevonden om dit te bereiken want het blauwe licht dat smartphones uitstralen houden mensen blijkbaar wakker.

Wiske is verslaafd aan haar telefoon. Dag en nacht heeft ze dat magische toestelletje in haar handen vast. Zij is dan ook Klaartje Wakkers eerste slachtoffer én bron om het blauwe licht zelf op te zuigen om het dan via een online boodschap naar alle mensen door te sturen. Zo verandert ze iedereen in een soort van elektronische zombies en blijft iedereen wakker!

Klaartje Wakker verslaat Klaas Vaak en het lot van de wereld hangt nu af van een paar helden die haar moeten zien te stoppen. Suske, Lambik, Jerom en Professor Barabas zijn de enige die met een gewonde Klaas Vaak nog een tegenoffensief kunnen starten en daarvoor moet Suske naar Dromenland reizen. Maar Klaartje Wakker laat het hier natuurlijk niet zomaar bij!

Dit album is niet bijster origineel (het idee van mensen die veranderen in een soort zombies is een aantal albums eerder reeds eens gebruikt, in Barabas de Balorige) maar het biedt wel een waarschuwing naar jong en oud dat het gebruik van die verslavende toestellen (en inderdaad het blauwe licht dat het uitstraalt) niet gezond zijn en ons allemaal wakker houden als we er te lang en te laat naar zitten te staren.

De grappigste scenes in dit verhaal spelen zich vooral af in het Dromenland (vooral met de ‘nachtmerrie en nachthengst’) en zit boordevol met de nodige woordspelingen.

Ik heb dit reeds eerder gemeld bij recensies van Suske en Wiske albums, ik snap dat het niet altijd makkelijk is om te blijven inspiratie putten en nieuwe verhaallijnen uit te werken, maar ik merk wel vaak ups en downs in de kwaliteit van de verhalen van deze albums. Dit was alvast één van mijn persoonlijk minder favoriete (hoewel ik denk dat deze enorm zal kunnen aanslaan bij een veel jonger publiek!). Daartegenover staat dat het een leuke nostalgische trip blijft om met deze figuren te kunnen optrekken. En ik weet dat er nog meer leukere albums aankomen ook!