• Auteur: Kristien De Wolf
• Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts
• Jaar uitgave: 2024
• Aantal pagina’s: 408
• Coverontwerp: Mary Mamian
• ISBN: 978-9464778243

https://www.borgerhoff-lamberigts.be/shop/boeken/mooie-jo

Review:

Hoe spoken door je hoofd kunnen spoken!

Deze roman toont aan hoe complex het leven kan zijn en dat niet alles gaat volgens het voor jezelf opgestelde plan. Was het niet Bredero die ooit zei: “Het kan verkeren!”?

“Een wild paard neemt zijn tijd, een steenezel heeft heel zijn leven nodig.”

Jo

Dit boek begint met een oudere Felix die de overpeinzingen van zijn leven maakt, vooral het leven dat hij met de eeuwig mooie Jo mocht leven. Hoe hij hem voor de eerste keer zag in de cinema Astra, tijdens een voorstelling van Papillon, met Steve McQueen tot hoe hij uiteindelijk zijn lief en lees zal delen en welke mensen invloed hebben gehad op hun relatie en hun leven. Maar Felix blijkt eigenlijk maar een nevenpersonage in het hele verhaal te zijn.

Want het boek keert al snel terug in de tijd naar de jeugd van Jo die twijfelt over wat hij met zijn leven wil doen. Maar op aanraden van zijn vader wil hij de top van de berg bereiken en gaat hij voor het priesterschap en wil hij later huizen en scholen bouwen in Afrika. Tijdens het seminarie leert Jo ook Augustinus kennen, een priester die hem leert drinken, roken en houden van! Er is een wederzijdse verstandhouding tussen beide mannen zonder dat er een verhouding aan vasthangt. Hoewel pater Augustinus met al zijn lichaam en ziel zou willen, blijft Jo die onbereikbare! Maar door een oud jeugdtrauma, een dubieuze relatie met een priester en omdat Jo sowieso een rusteloze ziel geeft hij het seminarie op en verliest zichzelf in een toxische relatie met Rudi.

En op dat moment leert hij ook Felix en diens partner Armando kennen. En als Armando en Rudi zich storten in een nieuwe relatie blijven Jo en Felix achter maar zij blijven niet bij de pakken zitten en starten hun eigen nieuwe leven, samen! Zij zullen vele decennia samen leven en lief en leed delen. Ontmoetingen met andere mannen, familieleden die hen al dan niet aanvaarden, etentjes met vrienden en exen die langskomen, zelfs die ene vriendin die denkt dat ze Jo zomaar eens kan bekeren tot hetero blijft altijd in hun leven rondwaren.

Maar doorheen al deze jaren heen zien we ook hoe de geschiedenis zelf zijn rol speelt. Kindermisbruik, alcoholisme, de AIDS-crisis die uitbreekt en natuurlijk de katholieke gezinnetjes die niet open staan voor relaties tussen twee mannen, het komt allemaal aan bod. En toch zien we niet de algemeen van leer trekkende priester die tegen gay relaties zijn noch zien we onbegrip en ongenoegen. De wereld is in Kristien De Wolfs boek meer klaar voor twee mannen die samenleven dan het beeld dat we nu hebben!

Kristien De Wolf schetst hier in ‘Mooie Jo’ een aangrijpend, ontroerend en vooral met momenten ook héél herkenbaar beeld van hoe liefde en vriendschap over de jaren/decennia heen kan evolueren. Van heftige verliefdheid tot eeuwige liefde! Van trekken en sleuren! Van leven en laten leven! Kristien raakt alle thema’s aan die héél veel homomannen zullen herkennen en zeker mannen die de geschiedenis mee beleefden zoals in dit boek beschreven. Van de vrije liefde tot de angst om dood te gaan aan de liefde en seks!

Ik heb bij dit boek gevloekt, tranen gelaten, gelachen, gemijmerd en herinnerd… Wat een mooi tijdsbeeld is dit geworden!

Ik wil er natuurlijk ook zeker bij zeggen dat dit boek een heel literair werk is. Ik weet dat er wel wat mensen zijn die zich daarvan miscchien zullen laten afschrikken, want Kristien schrijft met haar beeldende taal een heel ingetogen boek dat vergelijkbaar is met boeken van Tom Lanoye, maar dan met meer positievere personages dan bij Lanoye (die vaker zijn personages hun slechtere kanten laat overheersen!)

Jo is mooi en zal altijd mooi zijn maar Felix is de trouwe hond die van zodra hij zijn oog liet vallen op Jo voor altijd was gevallen… Iedereen verdient een Felix en/of een Jo in zijn leven!

“Het was 1974. Voor altijd zal het moment verbonden zijn met Papillon.”

Felix

Ik ben heel verrast door het boek dat ondanks de heel zware thema’s er een zekere lichtheid is waarmee het is geschreven. Er zit ook onderhuidse humor in. En het is herkenbaar… niet alleen bij mezelf maar ook bij vrienden en vooral oudere kennissen van me. En ik ben ook heel blij om twee redenen: homo zijn is nooit een echt issue in het boek en het is geen ‘godvergeten 2’ geworden (waar ik voordien een beetje schrik voor had). Ik vroeg ook aan de auteur of dit boek gebaseerd was op waargebeurde feiten want het voelt zo ‘echt’ aan dit verhaal… en ja, hoor… het is gebaseerd op het leven van haar oom en zijn vriend. Hartverwarmend!