• Bedenkers: René Goscinny & Albert Uderzo
• Scenario: Jean-Yves Ferri
• Illustraties: Didier Conrad
• Uitgeverij: Les Éditions Albert René
• Jaar uitgave: 2013
• Aantal pagina’s: 48
• Originele titel: Astérix chez les Pictes (2005)
• Vertaling:Frits van der Heide
• ISBN: 978-2864972693

Review:

Als Asterix en Obelix op oesterjacht gaan, aangezien het winter is en de everzwijnen zich verstoppen voor de koude, vinden zij een man in een grote ijsklomp die ronddobbert in zee. Nadat ze hem ontdooien en de man terug tot leven kunnen wekken blijkt het om een Pict te gaan (een oude Schot) die MacAdam heet. Hij is zijn stem kwijt dus Panoramix moet een elixir ontwikkelen zodat hij zijn stem terugkrijgt. Intussen maakt hij aan de hand van tekeningen duidelijk dat hij ergens in een dorpje nabij Loch Ness woont. Asterix en Obelix beslissen de stemloze Pict te vergezellen naar Caledonië (Schotland) opdat MacAdam terug naar zijn volk kan.

Intussen werkt het elixir van Panoramix en vertelt MacAdam over hoe zijn rivaal MacAber hem verbannen heeft en dat hij zijn geliefde Camilla heeft achter moeten laten. Al snel blijkt dat MacAber Camilla ontvoerde om zo de titel van koning over Caledonië te kunnen bemachtigen. Daarvoor is MacAber zelfs bereid een alliantie met de Romeinen voor aan te gaan! Maar dat is buiten onze helden gerekend!

Intussen leren we ook het vriendelijke monster Algor kennen, een speels beest dat echter met het elixir van MacAdam gaan lopen is.

En in het Gallische dorpje ondertussen is de nieuwste rage uitgebroken: picten-mode! En dat terwijl net op dat moment Numerusclausus een telling aan het doen is van de Galliërs, wat ook zo eenvoudig niet blijkt te zijn!

Dit is het eerste album dat verscheen met een nieuwe scenarist en tekenaar, onder leiding van de originele scenarist en illustrator Uderzo. En ik moet eerlijk toegeven, hoewel Uderzo al heel gedetailleerd te werk ging, ik hou wel van de nieuwe tekenstijl. Het is heel herkenbaar maar toch zijn tekeningen verfijnder en beter afgewerkt en zo het kon nog gedetailleerder! Het geeft in elk geval een modernere look aan de reeks en ik ben alvast grote fan!

Het album is ook terug heel grappig en naast de vele woordspelingen (opnieuw spelen de namen van de personages hier een grote rol in!) en de clichés die over de verschillende volkeren en vooral in dit geval de Picten die te berde worden gebracht zorgen ervoor dat het album zowel voor groot en klein aangenaam is! Het enige waar ik me al enige tijd in de vernieuwde albums wat aan stoor zijn de nieuwe namen die de vertaler gaf aan de Galliërs… plots geen Asurancetourix en Abraracourcix meer… maar Kakofonix en Heroïx… ze mogen misschien korter zijn en makkelijker uit te spreken, het is toch jammer dat er verandering in moest komen…

Bij de Picten zien we heel wat verwijzingen (en stereotypen) die tot op vandaag leven:

Het al dan niet aanlengen met watzr van whisky

De kleuren en patronen van de clans op de kilten

Het boomstamwerpen (Highlandgames) en het uitvinden van golfen door de druïde

Vele Picten zijn roodharig

De namen die beginnen met Mac…

Heel wat verwijzingen naar hedendaagse Britse, Schotse en zelfs Ierse bands (MacAdams spraakgebrek uit zich in liedjesteksten onder andere)

De witte Pict die neutraal blijft verwijst naar Zwitserland (ook zijn rode sporran met wit kruis erop)

En tot slot: de muur van Hadrianus krijgt ook een kleine vermelding!