• Auteur: Umberto Eco
• Illustraties: Milo Manara
• Uitgeverij: Uitgeverij Prometheus (NL)
• Jaar uitgave: 2023
• Coverdesign: DPS Design & Prepress / Milo Manara
• Originele titel: Il Nome della Rosa (2023)
• Vertaling: Pietha de Voogd
• ISBN: 978-9044653489

https://uitgeverijprometheus.nl/boeken/naam-van-de-roos-graphic-novel-i-paperback/

Review:

Iedereen kent Umberto Eco of heeft al minstens gehoord van de naam. En wie Eco kent zal ook zijn meesterwerk kennen waarmee zijn carrière als schrijver begonnen is: De Naam van de Roos… il nome della rosa… the name of the rose!

Het boek is al jaren een bestseller hoewel het niet het allermakkelijkste boek is om lezen. (Geloof me, ik spreek uit ervaring)

Het verhaal dat wordt verteld vanuit het perspectief van de novice, de Benedictijn Adson die samen met zijn meester, de Franciscaner monnik William van Baskerville, naar een abdij in de Italiaanse alpen trekken om daar verwikkeld te raken in een mysterieuze moordzaak. De Benedictijner abdij staat bekend om zijn gigantische bibliotheek die echter niet door buitenstaanders mag betreden worden. Als één van de monniken die in het scriptorium werkte, dood wordt teruggevonden aan de voet van de berg wordt eerst gedacht aan zelfmoord. Maar William is daar niet van overtuigd. Met zijn deductieve talenten kan hij al snel aantonen dat het moord was. Maar de enige personen die de kans zouden zien een monnik te doden, is een andere monnik. De duivel blijkt in één van de inwoners van de abdij geslopen te zijn.

Terwijl Adson zijn meester volgt geraakt hij zelf meer en meer in de ban van de rijke abdij en de prachtige versierde portaal van de kerk. Hij krijgt visioenen van armageddon en een titanestrijd.

Ze komen ook in contact met de andere monniken in de abdij, waaronder ook een heel eigenaardig figuur Salvatore.

Tijdens hun verblijf in de abdij valt nog een dode, die wordt teruggevonden in een vat met varkensbloed. Ook deze monnik werkte in het scriptorium. De oplossing moet in de bibliotheek liggen. William en Adson moeten dan ook zien toegang te krijgen tot de mysterieuze grote verzameling van boeken.

Had Umberto Eco nog geleefd hij had met veel plezier deze versie van zijn boek gelezen, daar ben ik van overtuigd. Niet enkel omdat hij zelf een fervent lezer van ‘fumetti’ (Italiaans voor strips) was maar hij was ook fan van de tekenaar van deze graphic novel, Milo Manara. Voor mij is dit een nieuwe naam maar ik ben wel fan van de heel realistische en vooral héél gedetailleerde stijl waarin hij het verhaal van Eco tot leven brengt. (ik kan al niet wachten op deel 2!)

Het voordeel van een dergelijk zwaar literair werk om te zetten in de negende kunst (het noemt zo met een reden, echt waar!) is dat het toegankelijker wordt voor mensen die anders het boek nooit zouden lezen. Dit was al het geval door de verfilming (in 1986 zette Jean-Jacques Annaud het verhaal al om in een langspeelfilm met onder andere Sean Connery en Christian Slater in de hoofdrollen) en een aantal jaren geleden dankzij de miniserie met John Turturro. (beide zijn aanraders trouwens!)

In welke vorm De Naam van de Roos ook verschijnt, ik zal altijd fan blijven en zal elke vorm dan ook lezen of bekijken. Misschien lees ik het boek in de nabije toekomst ook nog wel eens opnieuw!