• Auteur: Karen Smirnoff
• Uitgeverij: Uitgeverij Signatuur / Standaard Uitgeverij
• Jaar uitgave: 2023
• Aantal pagina’s: 431
• Coverdesign: Andrew Smith
• Originele titel: Havsörnens skrik
• Vertaling: Edith Sybesma
• ISBN: 978-9056727505

https://www.awbruna.nl/boek/thrillers/karin-smirnoff/de-schreeuw-van-de-zeearend-millennium/

Review:

Toen Stieg Larsson in 2004 stierf had hij drie afgewerkte manuscripten nagelaten dat later de beroemde Millennium-trilogie zou worden. Dit werd één van de meest succesvolle en gehypte thrillers en werd door miljoenen mensen gelezen. En met recht en rede want hoewel ik wat later deelnam aan de hype, iets wat ik vaker doe als iets tot een hype behoort (ik wacht vaak wat af hoewel ik het wel ook wil ervaren), was ik onmiddellijk verkocht door de drie boeken. Maar aangezien Stieg stierf zouden er van zijn hand geen boeken meer verschijnen in de reeks.

Maar zoals dat vaak gaat in de wereld, als iets geld opbrengt en populair is, wordt iets vaak uitgemolken tot in het oneindige. (Kijk maar naar heel veel films en tv-series met hun oneindige seizoenen en spinoffs en/of sequels/reboots) Zo ook de Millennium-reeks. Eerst mocht David Lagercrantz een gooi doen naar het succes.

Hij schreef en publiceerde nog drie boeken waarin Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander hun opwachting mochten maken. Persoonlijk vond ik het eerste boek van zijn hand in deze serie heel goed maar vanaf boek vijf begon het bergaf te gaan. Toen hij na drie boeken aangaf te stoppen met de reeks dacht ik (en eerlijk gezegd hoopte ik) dat ze zouden stoppen, het verhaal was nu wel verteld… maar dat had ik verkeerd gedacht!

Dit jaar verscheen een zevende boek, De Schreeuw van de Zeearend. Bij het zien van de cover en de titel was ik eigenlijk best geïntrigeerd en sprong ik terug mee op de hype… maar en het spijt me waarlijk dit te moeten zeggen… ze hadden de reeks moeten stoppen en begraven! Dit is geen waardige opvolger en doet de originele trilogie helemaal geen eer meer aan.

Ik ben zelden zo negatief over een boek maar dit is allesbehalve goed. De schrijfstijl ontbreekt aan de nodige spanningsbogen, de personages zijn afgevlakt tot karikaturen van hun oorspronkelijke ‘zijn’, de verhaallijn is zodanig verwarrend dat ik vaak in bepaalde hoofdstukken niet meer wist wat ik las en of dit nog hetzelfde boek was dat ik begonnen was en om alles nog extra slecht te maken (sorry maar ik bedoel echt slecht) hangt het verhaal samen met zoveel toevalligheden dat het bijna onmogelijk is!

Omdat ik mijn recensie niet helemaal negatief wil laten zijn wil ik wel iets positief aanduiden ook: het nieuwe personage Svala, die een nichtje van Lisbeth Salander blijkt te zijn, is het best uitgewerkte personage in het ganse boek.

Ik weet dat dit niet leuk is noch voor de schrijver, noch voor de uitgeverij om een negatieve reactie te lezen maar ik vrees echt dat dit het laatste boek in de reeks is dat ik ooit nog zal lezen in de reeks. Tenzij de erven Larsson de onafgewerkte verborgen manuscripten die Stieg zelf nog schreef uitbrengen. Jammer!